Προκλητική φίμωση....

Η Χρυσή Αυγή, οι δολοφόνοι του Ζακ, οι υποθέσεις της «Κιβωτού του Κόσμου», της Mόριας, της Ηλιούπολης, του Λιγνάδη, παλαιότερα του «Noor One» - καμία από αυτές τις ύψιστης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον δίκες δεν θα είχε φτάσει σε τόσους πολίτες αν οι δημοσιογράφοι δεν μετέδιδαν λεπτό προς λεπτό όσα συνέβαιναν στις δικαστικές αίθουσες.

Η ενημέρωση είναι δικαίωμα του λαού, αλλά και ασπίδα για τους διαδίκους και προστατευτικό μέσο για την ίδια τη Δικαιοσύνη. Το έλεγε μεστά το μότο των δημοσιογράφων: «Η Δημοσίευσις είναι ψυχή της Δικαιοσύνης». Ολα αυτά μέχρι την περασμένη Παρασκευή...

Εν μέσω θέρους, το υπουργείο Δικαιοσύνης με νομοθετική διάταξη, η οποία δεν βρισκόταν καν στη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου στο οποίο εντάχθηκε, αλλά εμφανίστηκε αιφνιδίως σε ΦΕΚ, σχεδόν απαγορεύει τη δυνατότητα καταγραφής, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη δημοσιογραφική μετάδοση κάθε δικαστικής διαδικασίας. Από την αιτιολογική έκθεση προκύπτει ότι ο νομοθέτης (της Ν.Δ.) στοχεύει στη μη μετάδοση του περιεχομένου μιας δίκης στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλαδή «σε αόριστο αριθμό ατόμων».

Γιατί; Ποιον συμφέρει ο λαός να μην έχει εικόνα για όσα συμβαίνουν στις δικαστικές αίθουσες; Γιατί η κυβέρνηση βάλλει ευθέως κατά της αρχής της δημοσιότητας, η οποία θεμελιώνεται αυτοτελώς στο Σύνταγμα με ειδικές ρυθμίσεις που προβλέπει το άρθρο 93;

Η Νέα Δημοκρατία υπονομεύει τη συμμετοχή των πολιτών στο δικαστικό γίγνεσθαι, κρατώντας τους μακριά από τη δικαστική διαδικασία - προστατεύει έτσι τη δικαστική εξουσία, η οποία πια δεν θα υποβάλλεται στη βάσανο της κρίσης του λαού. Και μπορεί ο δικαστής να μην έχει υποχρέωση να λαμβάνει υπόψη του την κοινή γνώμη και να οφείλει να δικάζει ανεξάρτητα, αμερόληπτα και αντικειμενικά, ωστόσο δεν δικαιούται να δικάζει πέρα και μακριά από την κρίση της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να φιμώσει τη δημοσιογραφία, κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά του λαού και κλείνοντας έτσι το μάτι στη δικαστική αυθαιρεσία. Πρόκειται για ολέθρια επιλογή σε μια χώρα όπου η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς -της Δικαιοσύνης και της Βουλής συμπεριλαμβανομένων- βαίνει δραματικά μειούμενη. Υπονομεύοντας τη δημοσιογραφία, απονομιμοποιεί την ίδια τη δικαστική λειτουργία. Η άνοδος της Ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη δείχνει πως τέτοια «λάθη» μπορεί να αποβούν έως και μοιραία.

https://www.efsyn.gr/politiki/i-apopsi-tis-efsyn/439415_proklitiki-fimosi